Odwracanie kota ogonem albo „rżnięcie głupa” – tak podsumować można wpis prezydenta Gdańska Piotra Adamowicza, zamieszczony na jego blogu. Tytuł oddaje doskonale jego treść: „Każdy z nas jest winny”. Jak wiadomo, skoro wszyscy są za coś odpowiedzialni (np. za pilnowanie czy przestrzegane są jakieś przepisy), to nikt nie jest odpowiedzialny, jeśli zdarzy się coś złego. Zdaniem Adamowicza tak właśnie tak jest w przypadku afery Amber Gold: „… polskim sportem narodowym staje się szukanie związków firmy Amber Gold z każdym kto miał z tą firmą przynajmniej sporadyczny kontakt. Wszyscy oni, w oczach nieustraszonych tropicieli, stają się współpracownikami Amber Gold, a więc stają się współwinnymi.”
Napisawszy to, Adamowicz szydzi sobie, że winnych jest 300 tys. pasażerów linii lotniczej OLT Express, którzy latali tanio po Polsce, media, które zarabiały krocie na reklamach zamieszczanych przez firmy Marcina P., przeor dominikanów, który otrzymał datek na odnowę kościoła i na końcu – on sam, bo załatwił wielomilionowe dotacje od nich dla producenta filmu fabularnego o Lechu Wałęsie oraz na gdańskie zoo. W końcu konkluduje: „Żaden z nas – klientów OLT, pracowników ZOO, szefów mediów itd. – nie ma codziennego kontaktu z Komisją Nadzoru Finansowego, ABW, policją… I nie musimy mieć. Kierujemy się po prostu zaufaniem. Na jakiej podstawie mamy podchodzić z podejrzliwością i rezerwą do działających legalnie firm?”
Nawet jeśli ktoś uzna logikę tego wywodu, to musi zauważyć, że adamowiczowa „wina” jest rozłożona bardzo nierówno. Pasażerowie OLT Express „wyłudzili” od klientów Amber Gold po 100 zł za jeden przelot (płacili za bilet 99 zł, podczas gdy powinni ok. 200 zł), natomiast Adamowicz – aż ponad 4 mln zł. Skoro jest aż tak kolosalna różnica w osiągniętych korzyściach finansowych, to zarazem jest też całkiem inna odpowiedzialność, jeśli nie karna, to przynajmniej moralna. Próba ukrycia się przez prezydenta Gdańska w tłumie rzekomo „współwinnych” w aferze Amber Gold jest z góry skazana na niepowodzenie. Inni wymienieni przez niego o zastrzeżeniach KNF do firmy Marcina P. wiedzieć nie musieli, on z racji piastowanego stanowiska – tak.
Ale oczywiście logiki Adamowicza przyjąć nie można. Choćby dlatego, że wielu z tych pasażerów OLT Express, którzy odnieśli korzyści finansowe z kupna biletów po cenach dumpingowych, oddało je, bo dokonali przedpłat na loty, do których nie doszło. I te pieniądze zapewne bezpowrotnie stracili. Co gorsza przewoźnik lotniczy należący do Amber Gold doprowadził do upadku kilka małych biur podróży, które wynajęły od niego czartery na przewóz turystów. Wpłaciły z góry pieniądze, a usługa nie została wykonana. Gdy OLT Express upadł, musiały wynająć samoloty od innych przewoźników, a ponieważ są to naprawdę pokaźne kwoty (ok. 200 tys. zł za przewóz 170 osób), więc straciły płynność finansową i zbankrutowały.
Jednak cyniczny wywód Adamowicza zasługuje na określenie go „rżnięciem głupa” przede wszystkim z tego powodu, że tylko dzieci w przedszkolu mogą uwierzyć w to, że nie wiedział, kim jest właściciel Amber Gold i na czym polega prowadzona przez tę firmę działalność. Kpiną w żywe oczy z inteligencji czytelników i mieszkańców Gdańska jest to jego „wyznanie” napisane na blogu: „W swej bezbrzeżnej naiwności zwróciłem się (pisemnie, więc jest ślad, jest dowód) z rekomendacją wsparcia finansowego produkcji filmu Andrzeja Wajdy +Wałęsa+”.Adamowicz, prominentny polityk PO, który zamienił Gdańsk we własny folwark, naiwnym chłopczykiem w krótkich majteczkach! Cynizm w czystej postaci!
Czy taki naiwniaczek, za jakiego chce w sprawie Amber Gold uchodzić Adamowicz, mógłby zyskać aż tak wielkie poparcie mieszkańców miasta, którym rządzi od wielu lat? Wszak to o nim napisał na moim blogu w jednym z komentarzy jego wyborca o nicku Restrain: „Wiecie dlaczego w Gdańsku wygrywa PO? Bo w Gdańsku PO rządzi i Gdańsk kwitnie. Tyle.” W innym komentarzu zaś dodał: „… widzimy wokół siebie rozkopany Gdańsk, powstające kilometry dróg w mieście, tramwaje nowe, tunel, kolej metropolitalna... Rozumiesz teraz dlaczego nie chcemy zmiany?”
Nie, aż tak zaradny gospodarz miasta jak Adamowicz, nie dałby się podejść jak dziecko takiemu oszustowi jak właściciel Amber Gold. Prezydent Gdańska nie mógł nie wiedzieć, że Marcin P. był wielokrotnie skazany przez gdańskie sądy za oszustwa finansowe. Nie mógł nie wiedzieć o zastrzeżeniach KNF do działalności Amber Gold, który ostrzegał, że jest to piramida finansowa. Wiedział zatem o tym wszystkim, ale mu to nie przeszkadzało, żeby wyciągać rękę po nieuczciwie zarabiane pieniądze.
Ale załóżmy, że Adamowicz napisał na blogu prawdę i sądził, iż Amber Gold jest firmą jak każda inna. No to w takimrazie gdańszczanom bardzo współczuję. Rządzi wami ekonomiczny ignorant, naiwny dzieciak, który daje się łatwo podejść hochsztaplerom. Aż strach pomyśleć, jakie afery zostaną w Gdańsku ujawnione w najbliższych latach.
Twierdząc w swoim wpisie, że nie wiedział o tym, iż Amber Gold jest piramidą finansową, Adamowicz przyznał się do swojej ekonomicznej głupoty. Nie przeszkodziło mu to jednocześnie napisać, że przyczyną afery była „ekonomiczna ignorancja całych rzesz naszych rodaków.” Wylewa zarazem krokodyle łzy, że „wielka szkoda, że tak niewiele u nas poświęca się miejsca i czasu dla edukacji ekonomicznej.”
Taki wpis jak Adamowicza mógł napisać jedynie diabeł, który ubrał się w ornat i na mszę dzwoni. Od tego cynicznego polityka PO, grającego rolę niewiniątka nabranego przez sprytnego oszusta, wolę zdecydowanie szczerość Michała Tuska, który przyznał się, że wiedział, kim jest Marcin P. i nazwał się „debilem”. Adamowicz jednak debilem nie jest i do niczego się przyzna. Robi tak dlatego, że wśród jego wyborców jest mnóstwo debilnych lemingów, którzy wierzą we wszystko co mówi i pisze. A skoro chcą być okłamywani, to Adamowicz im to zapewnia. Żeby wygrywać wybory za wyborami, polityk musi robić to, czego od niego chcą od niego jego wyborcy.
